Συνέντευξη του Νίκου Ανδρουλάκη στην Εφημερίδα των Συντακτών και στον Δημήτρη Κουκλουμπέρη
Τι σας έκανε να είστε ξανά υποψήφιος για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Είχα δεσμευθεί ότι θα είμαι υποψήφιος σε όποια εκλογική αναμέτρηση προηγηθεί, για να στηρίξω την προσπάθεια που κάνει η παράταξή μας. Πιστεύω ότι η πρώτη εικόνα είναι πολύ σημαντική και θα πρέπει να είναι δίνει την αίσθηση ότι ανατρέπονται οι δημοσκοπικοί συσχετισμοί και η δημοκρατική παράταξη ξαναμπαίνει δυναμικά στο προσκήνιο. Είναι θετικό ακόμα που παρέμεινε το σύστημα του σταυρού και δεν επανήλθε η λίστα για να μπορέσουν οι πολίτες να κρίνουν τη δουλειά μου τόσο στα εθνικά θέματα όσο και στα θέματα οικονομίας και περιβάλλοντος με τα οποία ασχολήθηκα κατά τη διάρκεια της θητείας. Αυτό το διάστημα είχα την ευκαιρία να εργαστώ σε σημαντικά θέματα, με το τελευταίο να είναι η αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας και η δημιουργία του rescEU που θα βοηθήσει τη χώρα μας και τα άλλα Κράτη της Ευρώπης να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα φυσικές καταστροφές όπως είναι οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες.
Τι θα κριθεί στις ευρωεκλογές; Είναι μια αναμέτρηση με αιχμή όσα συμβαίνουν ευρύτερα στην Ευρώπη ή μήπως πρέπει να κυριαρχήσει η εσωτερική “ελληνοκεντρική» διάσταση των πραγμάτων και άρα η καταδίκη των κυβερνητικών πολιτικών;
Όταν οι εθνικές εκλογές είναι σε σύντομο χρονικό διάστημα από τις Ευρωεκλογές, σίγουρα υπάρχει αλληλεπίδραση. Πέρα όμως από αυτό το δεδομένο, βρισκόμαστε μπροστά από τις πιο κρίσιμες Ευρωπαϊκές εκλογές των τελευταίων δεκαετιών. Πρώτη φορά αμφισβητείται ευθέως ο πυρήνας των Ευρωπαϊκών αξιών και ακραίες ιδέες που είχαν βυθισθεί στην πολιτική λήθη επανέρχονται στο προσκήνιο. Τρία είναι τα βασικά ρεύματα που διαμορφώνονται προς το παρόν. Ο ξαφνικός θάνατος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επικαλούνται ακροδεξιοί και αντιευρωπαϊστές. Το δεύτερο που εκφράζεται από τους συντηρητικούς και συνοψίζεται στη φράση «business as usual» επιθυμόντας μία θεσμική στασιμότητα όπου οι σημαντικές αποφάσεις θα λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες. Τέλος υπάρχει και η επιλογή της ισχυρότερης πολιτικής ενοποίησης που εκφράζεται κυρίως από τους Σοσιαλδημοκράτες και άλλες προοδευτικές δυνάμεις. Προσωπικά πιστεύω ότι η τελευταία επιλογή δεν είναι μόνο η εθνικά συμφέρουσα για τη χώρα μας αλλά και μία παγκόσμια πρόκληση. Μόνο με κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας μπορούμε να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες γεωπολιτικές ανάγκες. Μόνο με κοινή οικονομική πολιτική θα μπορούμε να καταπολεμήσουμε τη φοροαποφυγή και να αυξήσουμε τα έσοδα του κοινωνικού κράτους. Μόνο με ενίσχυση των κοινών θεσμών και του Κοινοβουλίου μπορούμε να έχουμε περισσότερη δημοκρατία και διαφάνεια στη λήψη των αποφάσεων.
Στο Ευρωκοινοβούλιο, Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και Αριστερά, παρά τις διαφορές τους, αναπτύσσουν κοινή δράση για ζητήματα που αφορούν τα δικαιώματα, το περιβάλλον, την κοινωνική πολιτική κτλ. Υπό αυτό το πρίσμα, ποιος ο λόγος να αρνείται τόσο απόλυτα το Κίνημα Αλλαγής το προσκλητήριο του πρωθυπουργού για προοδευτικό μέτωπο ενάντια στη λιτότητα και την ακροδεξιά;
H Ευρώπη χρειάζεται προοδευτική προγραμματική συμφωνία μεταξύ Σοσιαλιστών, Πρασίνων, Φιλελευθέρων και μέρος της φιλοευρωπαϊκής Αριστεράς για να μπορέσει να προωθήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Πολλές φορές αυτό που φαίνεται εύκολο είναι πολύ δύσκολο. Θα σας δώσω μερικά παραδείγματα. Όταν μετά την εξεταστική για το σκάνδαλο των εκπομπών από τους κινητήρες diesel της VW προτείναμε τη δημιουργία μίας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας που θα είχε την ευθύνη ελέγχων και επιβολής κυρώσεων πανευρωπαϊκά, για να μην παρουσιαστεί ξανά αυτό το φαινόμενο εξαπάτησης των ευρωπαίων πολιτιών, αυτή καταψηφίστηκε από τους Συντηρητικούς για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των εταιριών. Αντίθετη όμως ήταν και η Αριστερά από αντίδραση στους ισχυρότερους εποπτικούς μηχανισμούς που για αυτούς σημαίνει ισχυρότερη πολιτική ενοποίηση. Ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπου για τους Σοσιαλιστές είναι καθολική και όχι α λα καρτ, όπως συμβαίνει με το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς όταν συζητάμε για χώρες όπως η Βενεζουέλα. Όσον αφορά τα εθνικά, το προσκλητήριο του πρωθυπουργού έχει καθαρά τυχοδιωκτικό χαρακτήρα, ιδιαίτερα όταν σε αυτό συμμετέχουν εκπρόσωποι των ΑΝΕΛ και της καραμανλικής Δεξιάς.
Ποιος είναι ο στόχος του Κινήματος Αλλαγής στην προσεχή αναμέτρηση; Το διψήφιο ποσοστό είναι εφικτό;
Στις Ευρωεκλογές του 2014, παρά τη σημαντική κυβερνητική φθορά της παράταξης, το εγχείρημα της Ελιάς είχε καταφέρει να συγκεντρώσει ένα ποσοστό της τάξεως του 8%. Σήμερα, ένα διψήφιο ποσοστό είναι όχι μόνο εφικτό αλλά και απόλυτα αναγκαίο για να σηματοδοτηθεί μια νέα εποχή στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου της Κεντροαριστεράς.
Σε μία εβδομάδα πραγματοποιείται το συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής. Σήμερα, που συμπληρώνονται σχεδόν δύο χρόνια από την ίδρυση του φορέα, κρίνετε πετυχημένη την προσπάθεια της ενότητας και ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς; Δε χάθηκε η δυναμική, δεν έγιναν λάθη;
Είναι κοινώς αποδεχτό ότι τους πρώτους μήνες έγιναν λάθη, με αποτέλεσμα να χαθεί ένα σημαντικό μέρος του αρχικού ενθουσιασμού. Τώρα όμως, καθώς μπαίνουμε σε μία εκλογική χρονιά είναι η ώρα της μάχης και ο κύκλος της εσωστρέφειας πρέπει να κλείσει οριστικά. Μέσα από τις εργασίες του Συνεδρίου πρέπει να σταλεί μήνυμα ενότητας και να διατυπωθούν καθαρές ριζοσπαστικές θέσεις που θα απαντούν με καθαρό τρόπο στις αγωνίες της Ελληνικής κοινωνίας.
Πάντως, μετά την αποχώρηση του Ποταμιού και της ΔΗΜΑΡ αυτό που απέμεινε είναι το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου. Επειδή πολλοί το συζητούν, λέτε ναι ή όχι στην επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ και στον πράσινο ήλιο;
Οφείλουμε να τιμήσουμε το Σύμβολο του ΠΑΣΟΚ. Ο Ελληνικός λαός δεν μας γύρισε την πλάτη λόγω του Συμβόλου μας, αλλά λόγω νοοτροπιών που πρέπει να μπουν διαπαντός στο περιθώριο και οι οποίες δυστυχώς ηγεμονεύουν ακόμα διακομματικά. Πιστεύω ότι ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να υπάρχει στο ψηφοδέλτιο της παράταξής μας στις ερχόμενες ευρωεκλογές, όπως είχε γίνει και στις προηγούμενες.
Στο πρόσφατο ψήφισμα για την Τουρκία ψηφίσατε υπέρ της αναστολής των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, με τόσο τη Νέα Δημοκρατία όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ να σας κατηγορούν ότι ξεφεύγετε της εθνικής γραμμής, γιατί;
Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια μετεξελίσσεται σταδιακά σε ένα αυταρχικό κράτος, χωρίς προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς κράτος δικαίου και ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Μόλις τις προηγούμενες ημέρες ο Πρόεδρος Ερντογάν άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο επαναφοράς της θανατικής ποινής. Παράλληλα συνεχίζει τις προκλητικές δηλώσεις και απειλές τόσο εναντίον της Ελλάδας όσο και την Κύπρου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να μείνει απαθής σε αυτές τις εξελίξεις. Οι διαπραγματεύσεις είναι ήδη ουσιαστικά παγωμένες. Με την αναστολή ασκούμε περισσότερη πολιτική πίεση στην σημερινή ηγεσία της Τουρκίας, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο της συνέχισης των διαπραγματεύσεων αν η κατάσταση αλλάξει. Για αυτό το λόγο καταψηφίσαμε την πρόταση του ΕΛΚ που ζητούσε τον τερματισμό τους, κάτι με το οποίο αντιτίθενται οι πολιτικοί κρατούμενοι στην Τουρκία.
