Μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τις Ευρωεκλογές καθώς μας χωρίζουν λιγότερο από τρεις εβδομάδες. Στο παρελθόν, οι εκλογές αυτές αποτελούσαν κατά κύριο λόγο μία μεγάλη δημοσκόπηση, όπου κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου η συζήτηση περιοριζόταν στα εθνικά θέματα και τα ευρωπαϊκά θα λέγαμε ότι είχαν τον ρόλο του κομπάρσου. Δυστυχώς, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία προσπαθούν και φέτος να περιορίσουν τον πολιτικό διάλογο στα εσωτερικά πολιτικά ζητήματα, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουμε στο άμεσο μέλλον.
Όμως ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει ενισχυθεί σημαντικά στην θεσμική συγκρότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήδη από την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας, το Κοινοβούλιο συμμετέχει ισότιμα στην νομοθετική διαδικασία μαζί με το Συμβούλιο. Για να σας φέρω ένα παράδειγμα, όταν ήμουν εισηγητής για την Σοσιαλιστική Ομάδα στη νομοθεσία για την αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας και τη δημιουργία του rescEU, το Συμβούλιο ήταν πολύ αρνητικό. Ήταν χάρη στην επιμονή του Κοινοβουλίου στις διαπραγματεύσεις που πετύχαμε ποσοστά συγχρηματοδότησης 80 με 90% για την αγορά των νέων μέσων όπως πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα. Επιπλέον ήταν χάρη στη δική μας παρέμβαση που διεγράφη η πρόταση των Κρατών Μελών, να υπάρχει ένας τιμωρητικός μηχανισμός, που θα αναγκάζει τα Κράτη να πληρώνουν αυτά πλήρως τα έξοδα επέμβασης του μηχανισμού σε περίπτωση ενεργοποίησής του τρεις φορές σε τρία χρόνια. Τώρα τουλάχιστον 75% θα καλύπτεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε κάθε περίπτωση, ενώ το ποσοστό αυτό μπορεί να φτάσει και το 100% σε κάποιες περιπτώσεις.
Παράλληλα, ήδη από το 2014 και μετά που ξεκίνησε η πρωτοπόρα διαδικασία του επικεφαλής υποψηφίου, όπου τα Ευρωπαϊκά Κόμματα ορίζουν εξαρχής ποιον υποστηρίζουν για Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών επηρεάζει άμεσα ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος. Ήταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο άλλωστε πριν από 5 χρόνια που επέβαλλε τον Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, μέσα από μία ανοιχτή και δημοκρατική διαδικασία, αντιτιθέμενο σε μία επιλογή όπως ήταν αυτή του κ. Μπαρόζο στο παρελθόν.
Σε αυτές τις Ευρωεκλογές, οι οποίες θα είναι πολύ κρίσιμες για το μέλλον της Ευρώπης, οι Έλληνες πολίτες δε θα εκλέξουν μόνο τους εκπροσώπους τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά θα αποφασίσουν και την πορεία που θα ακολουθήσει η Ένωση τα επόμενα χρόνια.
Εκτός των ακραίων Ευρωσκεπτικιστών και ακροδεξιών που επιθυμούν την επιστροφή σε μία Ευρώπη των εθνικών διαιρέσεων, έχουν ουσιαστικά τρεις επιλογές μπροστά τους.
Καταρχάς είναι η επιλογή του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, με επικεφαλής τον συντηρητικό κ. Βέμπερ, τον οποίο στηρίζει πλήρως και η Νέα Δημοκρατία. Η επιλογή αυτή είναι η παράταση της θεσμικής στασιμότητας που ζούμε σήμερα, όπου οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες και από κλειστά διευθυντήρια, χωρίς καμία δημοκρατική λογοδοσία ή διαφάνεια. Είναι μία επιλογή η οποία απομακρύνει περαιτέρω την Ευρώπη από τους πολίτες, ενισχύοντας τη βάση του ευρωσκεπτικισμού.
Από την άλλη είναι η Ευρωπαϊκή Αριστερά στην οποία συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ η οποία αντιτίθεται βασικές αρχές και αξίες της Ένωσης, όπως είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κατά την επίσκεψή μας στην Βολιβία, οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με τους συμμάχους τους μπλόκαραν το σχετικό ψήφισμα γιατί Βενεζουέλα που δεν ζητούσε την αναγνώριση του Γκουαϊδό αλλά αναφερόταν στην ανθρωπιστική και κοινωνική κρίση που υπάρχει, με πάνω από 2 εκατομμύρια πολίτες να έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την χώρα. Παραμένει επίσης αρνητική σε κάθε προσπάθεια ενίσχυσης των κοινών θεσμών της Ευρώπης, παρά το γεγονός ότι μόνο έτσι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις αρνητικές παρενέργειες της παγκοσμιοποίησης.
Η τρίτη επιλογή την οποία στηρίζουν οι Σοσιαλιστές, οι Πράσινοι και ένα μέρος των Φιλελευθέρων και στην Ελλάδα εκφράζεται κυρίως μέσα από το Κίνημα Αλλαγής. Είναι αυτό της ενίσχυση των κοινών θεσμών, της συνεργασίας και πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης, ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις προκλήσεις του μέλλοντος. Μόνο με μία πραγματικά Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Άμυνας θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες γεωπολιτικές προκλήσεις της περιοχής μας. Μόνο με κοινή οικονομική πολιτική θα επιτύχουμε την καταπολέμηση της φοροαποφυγής των μεγάλων επιχειρήσεων και την αύξηση των εσόδων του κοινωνικού κράτους. Μόνο με ενίσχυση των κοινών θεσμών και του Κοινοβουλίου θα καταφέρουμε να έχουμε περισσότερη δημοκρατία και διαφάνεια στη λήψη των αποφάσεων. Η επιλογή αυτή αποτελεί όχι μόνο η εθνικά συμφέρουσα για τη χώρα μας αλλά και αναγκαία για να ανταποκριθούμε στο νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.
Το πρόσφατο παρελθόν απέδειξε πως οι πολιτικοί συσχετισμοί που διαμορφώνονται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο είναι πολλές φορές το ίδιο σημαντικοί με αυτούς που υπάρχουν εντός των τειχών. Με την ψήφο μας στις 26 Μαΐου διαμορφώνουμε το μέλλον της Ευρώπης.
